Amerykański lekarz i pułkownik sił powietrznych Kenneth Cooper w 1968 roku opracował próbę wytrzymałościową, którą początkowo wykorzystywano do oceny kondycji żołnierzy armii USA. Na czym polega test Coopera? To test, który polega na kilkunastominutowym biegu bez przerwy. Oceny dokonuje się w oparciu o pokonany w tym czasie dystans, płeć oraz wiek zawodnika. Dziś test Coopera służy przede wszystkim sportowcom i czasem przyjmuje postać sprawdzianu kolarskiego, pływackiego i marszowego, ale biegowy cieszy się największą popularnością. Próbą Coopera testowani są także uczniowie w szkołach.
Test Coopera jest prosty do przeprowadzenia. Powszechnie uznawany za obiektywny, umożliwia szybką i łatwą ocenę postępów sportowych zawodnika. Test nie wymaga specjalistycznego sprzętu, choć najlepiej, aby zdający korzystał z bieżni lekkoatletycznej. Można także biegać wokół boiska, a nawet po parku. Przebytą odległość może mierzyć osoba trzecia, lecz można to zrobić również samodzielnie za pomocą smartwatcha czy aplikacji w telefonie komórkowym.
Ile trwa test Coopera?
Co to jest test Coopera? To trwający 12 minut nieprzerwany bieg. Ocenę wydolności, wytrzymałości i ogólnej kondycji sportowca/żołnierza uzyskuje się w zależności od pokonanego w tym czasie dystansu oraz płci i wieku zdającego. Oceny dokonuje się na podstawie opracowanych przez Coopera tabel, gdzie pokonany dystans świadczy o doskonałej, dobrej, średniej, słabej lub bardzo słabej wydolności.
Test Coopera dla wszystkich
Od czasów, kiedy opracowano test Coopera system ten stał się popularny na całym świecie i stał się jednym z najczęściej wykorzystywanych narzędzi oceny kondycji fizycznej. Test Coopera u uczniów często przeprowadzają nauczyciele wychowania fizycznego. Metodę tę wykorzystują szczególnie trenerzy rozpoczynający pracę z daną grupą dzieci lub młodzieży.
Test jest popularny wśród osób, które zaczynają treningi. Uprawianie sportu zwykle poprzedza sprawdzian sprawnościowy, który pomaga w ustaleniu optymalnej intensywności treningów. Test Coopera może zlecić także lekarz sportowy, np. dopuszczając daną osobę do uprawiania określonej dyscypliny.
Test Coopera – jak się przygotować?
Do biegu najlepiej podejść w pełni wypoczętym. Dzień przed planowanym testem warto zrezygnować z ciężkich treningów lub intensywnej pracy fizycznej. Ostatni niezbyt obfity i lekkostrawny posiłek można zjeść najpóźniej 4-5 godzin przed biegiem. Wtedy wystarczy tylko założyć sportowy strój i wygodne buty. Przed testem Coopera konieczna jest rozgrzewka, która przygotuje organizm do zasadniczego wysiłku i zmniejszy ryzyko kontuzji.
Test biegowy Coopera
Zaleca się, aby test Coopera odbywał się na miękkiej nawierzchni, najlepiej na tartanie na stadionie lekkoatletycznym. Odległości powinny być wyraźnie zaznaczone co 100 m, a pokonany dystans uznawany jest za miarę wytrzymałości. Próbę należy powtórzyć trzykrotnie, a za wynik przyjmuje się średnią z tych pomiarów. Normy testu są praktycznie niezmienne.
Test Coopera dla dzieci
Próba Coopera jest bezpieczna dla dzieci, ale pod warunkiem, że ukończyły co najmniej osiem lat. Zdarza się, że próba jest częścią lekcji wychowania fizycznego w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych. Jest to dobry sposób do kontrolowania czy dziecko rozwija się w prawidłowym tempie oraz sprawdzenia jego kondycji. Dzięki testowi można znaleźć dzieci mające naturalne predyspozycje do uprawiania sportu.
Test Coopera – pływanie
Do dziś na całym świecie test przeszły miliony ludzi. W wielu krajach organizowane są zbiorowe sprawdziany metodą Coopera. Specjaliści opracowali również normy dla 6, 8 i 10 minut. Można również przetestować organizm podczas innych aktywności niż bieganie. Najbardziej popularny jest test Coopera na basenie, który polega na nieprzerwanym pływaniu przez 12 minut. Pokonany dystans oblicza się, sumując długości 25-metrowego basenu.
Test Coopera – kalkulator
Aby określić czy kondycja badanego jest zła, średnia czy dobra możemy posłużyć się gotowymi tabelami. W odniesieniu do sportowców zawodowych stosuje się wskaźnik VO2max, który pokazuje zdolność organizmu do przyswajania tlenu w jednostce czasu. W celu obliczenia VO2max badanego należy użyć wzoru: VO2max = (22,351 x wynik w km) – 11,288.
Gdy mamy obliczony dystans zawodnika w metrach pokonany w ciągu 12 minut, do szybkiego obliczenia i porównania ze średnią grupy wiekowej możemy posłużyć się kalkulatorem.
Kobiety do 20. roku życia:
- powyżej 2300 m – doskonała wydolność,
- 2100-2299 m – dobra wydolność,
- 1800-2099 m – średnia wydolność,
- 1700-1799 m – słaba wydolność,
- poniżej 1700 m – bardzo słaba wydolność
Kobiety powyżej 49. roku życia:
- powyżej 2200 m – doskonała wydolność,
- 1700-2199 m – dobra wydolność,
- 1400-1699 m – średnia wydolność,
- 1100-1399 m – słaba wydolność,
- poniżej 1100 m – bardzo słaba wydolność.
Mężczyźni do 20. roku życia:
- powyżej 3000 m – doskonała wydolność,
- 2700-2999 m – dobra wydolność,
- 2500-2699 m – średnia wydolność,
- 2300-2499 m – słaba wydolność,
- poniżej 2300 m – bardzo słaba wydolność.
Mężczyźni powyżej 49. roku życia:
- dystans powyżej 2400 m – doskonała wydolność,
- 2000-2399 m – dobra wydolność,
- 1600-1999 m – średnia wydolność,
- 1300-1599 – słaba wydolność,
- poniżej 1300 m – bardzo słaba wydolność.