Cukrzyca a sporty walki

Osoby chore często czują się oszukane przez los. Choroba, zmiana stylu życia, diety, konieczność stałej kontroli stanu zdrowia jawi się jako lista nieustannych ograniczeń. Cukrzycy często rezygnują z uprawiania sportu. Ale czy na pewno słusznie?

Można powiedzieć, że cukrzyca jest chorobą, jak każda inna, ale to nie do końca prawda. Jest jedną z chorób nieuleczalnych. Oznacza to, że cukrzyk do końca życia będzie musiał być na diecie, kontrolować poziom cukru we krwi, umieć sobie radzić w sytuacjach nagłego skoku poziomu glukozy (zobacz: Kogo najczęściej dotyczy zachorowanie na cukrzycę?). Używanie glukometru po pewnym czasie staje się rutyną, mało tego, osoba chora na cukrzyce na podstawie samopoczucia potrafi ocenić, czy cukier spadł, czy gwałtownie wzrósł. W przypadku sportowców dochodzi kilka innych kwestii.

Sporty walki wymagają dużej kondycji, siły, pochłaniają masę energii. Stąd osoba chcąca uprawiać tak wymagający sport, musi starannie opracować dietę i skrupulatnie jej przestrzegać. Można poradzić się dietetyka lub trenera, o ile ma odpowiednią wiedzę. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że posiłek przed treningiem powinien być spożyty na tyle wcześnie, by w czasie treningu było już po szczytowym wyrzucie insuliny. W czasie treningu osoba borykająca się z cukrzycą powinna mieć pod ręką coś słodkiego do picia lub zwykłą wodę i np. batona. Oraz oczywiście glukometr.

Uprawianie sportu uważa się za profilaktykę w walce z cukrzycą, a jeśli trenuje osoba chora – za sposób na spowolnienie choroby. Warto pamiętać, że ćwiczenia fizyczne, czynne uprawianie sportu, polecane jest także zdrowym osobom. Poprawa ogólnej kondycji fizycznej, lepsze dotlenienie i ukrwienie mięśni i tkanek, zachowanie prawidłowej wagi i sylwetki to klucz do zdrowia nie tylko dla osób z cukrzycą. W przypadku cukrzyków redukcja nadwagi, a szczególnie tkanki tłuszczowej na brzuchu, zapobiega rozwojowi insulinooporności.

Duży wysiłek fizyczny związany jest z ryzykiem hiperglikemii. Właśnie dlatego tak ważne jest, by osoby trenujące sporty walki miały stały dostęp do glukometru i mogły w razie potrzeby na bieżąco monitorować poziom cukru we krwi. Ważne jest też pilnowanie godzin posiłków, dopasowanie ich do treningów.

Przy tym wszystkim warto zachować optymizm. Sporo sportowców zmaga się z cukrzycą, więc trenowanie sportów walki jest jak najbardziej realne.